गजल- "संवेग" - शम्भु राई"बाछाना"

लेखेर कहानी यादहरुमा जिउनु पर्दो रहेछ
भाग्य फाटे लकिरहरु सिउनु पर्दो रहेछ।

हाँसो र रोदनको संगम एक यात्रा हो जीवन,
संवेगमा बगेका कत्ति आशुु त पिउनु पर्दो रहेछ।

आरोह र अवरोह अन्गिन्ति, कत्ति छन् कत्ति!
साँचो भन्दा वनावटी खुशीमा रमाउनु पर्दो रहेछ।

दैवको खेल, उसैको झेल एक दिन
अन्त्य हुन्छ त्यो कहानी अधुरै जिउनु पर्दो रहेछ।